دیبا

(خانه‌ایی به دور از تغییر)

اگر از صاحبین مشاغل مختلف بپرسیم که قسمت بامزه کاری که شما مشغولش هستید چی هست؟! ممکنه هر کسی به فراخور کاری که انجام میده به یک یا چند مورد جالب اشاره کنه. به عنوان مثال دکتر دندون پزشکی بگه که من مریض‌هایی دیدم با اینکه اصلا توی دوران حیاتشون دندون‌هاشون مسواک به خودش ندیده بود و اصلا نمی‌دونستن طریقه درست مسواک زدن چیه!!‌دندون‌هایی داشتند که بعد از ۵۰ سال نیاز به یک جرم‌گیری ساده داشته یا مثلا شاطر نونوایی از قیافه‌های عبوس، کج و معوج و نالان مشتریانی بگه که اول صبح برای خرید نون صبحانه به نونوایی مراجعه می‌کنند. از این دست موارد و مثال‌ها در هر حوزه‌ایی هست و توی حوزه ما هم یکی از شیرینی‌های کاری هست که ما انجام میدیم.

در مورد پروژه دیبا این مثال یکم از قسمت شیرینی به سمت شوری میل می‌کرد!! چرا؟؟

چون‌که به نظر ما هر ملکی مثل هر وسیله‌ایی دیگه‌ایی نیاز به نگهداری و مراقبت داره و باید بر اساس زمان‌بندی مشخص به اون ملک رسیدگی بشه و در صورت وجود عیب و ایراد نقص‌های اون ملک برطرف بشه. ملک دیبا به واسطه سن ۳۰ ساله خودش هیچ زمان رنگ این بهبود‌ها و نگهداری‌ها رو به خودش ندیده بود به طوری که روز اول پروژه زمانی که تیم ما (مووونی استودیو) کار رو تحویل گرفت با ملکی طرف بودیم که از هر سمتی که چشم می‌انداختیم پر بود از نقص‌های جزئی اولیه که به مرور این نقص‌های کوچیک جای خودشون رو به ایرادات بزرگ داده بودن. از نشتی تمامی لوله‌های آب و فاضلاب گرفته تا وجود ترک‌های عمیق روی دیوار به طوری که دست ما به راحتی داخل ترک‌ها می‌رفت و می‌تونستیم هوای باز بیرون رو روی نوک انگشتامون حسش کنیم.

خب این خونه بدون تغییر با وجود سن زیاد به وسیله کارفرمایی از نوع سرمایه‌‌گذار خریداری شده و خواسته کارفرما تبدیل این ملک به یک فضای مطبوع و دلنشین برای مالکین بعدی بود. خب برای ایجاد و ساخت فضای مطبوع چندین نکته رو ما به عنوان تیم طراح به کارفرمای پروژه گفتیم از جمله این موارد به تغییر و ترمیم لوله‌کشی‌های آب و فاضلاب، تغییر سیستم برق‌ و روشنایی،‌ تغییر فضاهای خواب‌ها و حذف انباری داخل واحد، تبدیل جابجایی سرویس حمام از محل قبلیش که در داخل سالن بود به فضای جدید و بین فضای خواب‌ها که هیچ‌گونه دیدی به فضای سالن و عمومی نداشته باشد، تغییر سیستم سرمایشی و گرمایش و … این دست موارد از جمله کارهای زیر ساختی ما در این واحد بود که پس از اعلام به کارفرمای محترم و گرفتن تأییده اولیه فرآیند طراحی و اجرا به صورت همزمان صورت گرفت.

دیدگاه ما به عنوان طراح و مجری نسبت به این پروژه تغییر فضای قدیمی و باز طراحی اون بر اساس الگوهای مدرن و مینیمال بود. به دو علت ما سبک طراحی مینیمال رو برای طراحی داخلی این فضا در نظر گرفتیم علت اول اینکه متراژ این بنا نزدیک ۱۰۰ مترمربع بود و به‌کارگیری سبک طراحی مینیمال و مدرن باعث میشه فضاهای مختلف این بنا از گشایش و افزایش دید بهره ببرند و از نظر ناظر ابعاد واحد بیش از ۱۰۰ مترمربع به نظر بیآید. علت دوم علاقه و سلیقه کارفرما به این سبک از طراحی و اجرا بود. کارفرمای محترم به علت علاقه‌ایی که به معماری و هنر مدرن داشت از تیم ما درخواست این نوع طراحی رو داشت هرچند که این سلیقه مدرن صرفا شامل تمامی فضاهای خانه به جز قسمت شومینه و آشپزخانه می‌شد.

نظر کارفرما به این اصل بود که شما به عنوان معمار حق دارید تمامی فضاها رو ساده، خام و مدرن طراحی کنید ولی به شدت خواهان طراحی کابینتها به سبک نیمه مدرن نیمه کلاسیک که حالت نئوکلاسیک طرح انزو میشه بود...!!!

خب وقتی ما دیدیم قراره از این طرح توی فضای آشپزخانه‌مون که قلب ملک هست و به همجای خونه اشراف داره استفاده کنیم تصمیم گرفتیم روال طراحی خودمون رو از صرف مدرن به نئوکلاسیک تغییر بدیم.

حالا این نئوکلاسیک شامل چه آیتم‌هایی میشه؟!

استفاده از طرح انزو برای کابینت‌ها، انتخاب ترکیب رنگ آبی/سرمه‌ایی برای کابینت‌ها برای القای حس لاکچری بودن، استفاده از درب‌های تمام رنگ از نوع پلی اورتان برای درب اتاق‌خواب‌ها و سرویس‌ها و همچنین درب کمدهای دیوار،‌ استفاده از سرامیک‌های اسلب آبی/سرمه‌ایی با رگه‌های طلایی/بژ به همراه سرامیک‌های طوسی با رگه‌های بژ به عنوان مکمل در فضای سرویس‌های دست‌شویی و حمام،‌ استفاده از سرامیک‌های اسلب طرح پاندا در ابعاد ۱۲۰* ۱۲۰ سانتی‌متر مربع، استفاده از سرامیک مشکی با رگه‌های سفید برای دیوار پشت اتاق تلویزیون و … از جمله‌ کارهایی بود که تیم ما به عنوان اجزای تشکیل دهنده طراحی مدرن/ کلاسیک (نئوکلاسیک) به کار اضافه کرد تا طراحی از حالت یک‌دستی مدرن خارج بشه.

* دید کلی نسبت به پروژه دیبا:

پروژه دیبا در یک آپارتمان از نوع غربی / شرقی و در قسمت غربی ساختمان به متراژ ۱۰۰ مترمربع و با بیش از ۳۰ سال سن به صورت دو خواب به همراه یک فضای آشپزخانه مدرن و اوپن در آن زمان به همراه یک فضای انباری در قسمت ورودی،‌ سرویس‌های دست‌شویی و حمام در سالن اصلی و خواب‌ها در انتهایی‌ترین قسمت، بنا شده بود. این چیدمان فضایی بر اساس الگو و دیزاین ۳۰ سال پیش شاید یکی از مقبول‌ترین و اصطلاحا لاکچری‌ترین طراحی زمان خودش در محل دیباجی جنوبی بوده ولی در زمانی که ما این ملک رو شروع به بازسازی کردیم بر اساس مواردی که بالا بهش اشاره کردیم با یک الگوی به شدت غلط و اصطلاحا اولد فشن(قدیمی) رو به رو بودیم که باید تمامی فضاها رو مجددا باز طراحی می‌کردیم.

از این جهت ما کار طراحی رو از درب ورودی به این سبک طراحی و فضا سازی آغاز نمودیم. حذف آرک‌های قدیمی آشپزخانه،‌ حذف انباری جنب درب ورودی و جاگذاری سرویس دست‌شویی عمومی در این قسمت، حذف کامل فضاهای سرویس و حمام مشرف به سالن اصلی که با این کار فضای سالن اصلی دچار گشایش بسیار شد و در فضای حمام قدیمی یک اتاق تلویزیون مناسب جاگذاری شد، حذف مفصل ارتباطی دو خواب که در انتهای بنا قرار داشت و تبدیل این فضای بین‌نابینی به حمام عمومی که به این دو خواب سرویس‌دهی منماید.

این جاگذاری‌های باعث شد بنا از آن حالت قدیمی و بدون استفاده بر اساس الگوهای طراحی فعلی به ملکی تبدیل شود که اگر شخصی با چشمان بسته داخل واحد شود و چشم بند خود را باز کند یک بنای نوساز و اصطلاحا کلید نخورده را متصور می‌شود.

در مورد انتخاب متریال‌ها در قسمت‌های مختلف بنا با توجه به ویژگی آن فضا و کاربری که آن فضا داشت متریال‌ها انتخاب، طراحی و در انتها اجرا گردید.

سالن: دیدگاه تیم طراحی برای فضای سالن و آشپزخانه استفاده از متریال سنگ با سرامیک اسلب به صورت بک‌گراند طوسی روشن به همراه رگ‌های مشکی بود که پس از مشورت با کارفرما و سلیقه سنجی با ایشان نوع سرامیک در ابعاد ۱۲۰* ۱۲۰ به عنوان متریال پوششی کف انتخاب گردید.

سرویس‌ها: در مورد فضای سرویس‌ها دیدگاه طراحان ما استفاده از دو رنگ سرامیک به صورت طرح مکمل بود که در دیوارها و بدنه‌های شاخص از رنگ شاخص استفاده شود و در سایر بدنه‌ها از رنگ مکمل بهره‌گیری شود که در نهایت برای بدنه‌های شاخص و کف سرویس‌ها از آبی/سرمه‌ایی با رگه‌های طلایی و برای سایر بدنه‌ها به صورت مکمل از رنگ طوسی / بژ اجرا بشه.

خواب‌ها: در مورد پوشش اتاق‌های خواب ما با طیف بیشتری انتخاب در نوسان بودیم در قدم اول می‌تونستیم همون سرامیک کف رو به عنوان طرح نهایی توی اتاق‌خواب‌ها ادامه بدیم و هم می‌تونستم از متریال‌های گرم‌تر نظیر لمینیت، پارکت و یا موکت‌های پُرز بلند استفاده کنیم که ما به صورت اولویت‌بندی شده برای کارفرما این متریال‌ها رو شرح دادیم که پس از بررسی کف خواب‌ها هم مثل کف سالن و آشپزخانه از الگوی سرامیک طوسی با رگه‌های مشکی پیروی کرد.

آشپزخانه: در اجرای دیوارهای آشپزخانه از رنگ سفید و خام استفاده کردیم تا بتونیم با خام جلو داده قسمت پس‌زمینه کابینت‌ها، الگوی طراحی و رنگ کابینت‌ها رو به بهترین شکل ممکن نشون بدیم. طراحی کابینت‌ها بر اساس الگوی طرح انزو به صورت رنگ پوششی سرمه‌ایی از نوع پلی اورتان اجرا که سطح رویه آن با سنگ کوارتز پوشش داده شد. این نوع ترکیب‌بندی طرح و رنگ در کابینت باعث ایجاد یک جلوه نیمه کلاسیک در فضا میشه و برای اون دست سلیقه‌هایی خوبه که نه خیلی دنبال کابینت‌ها یک‌دست و مدرنن و نه سلیقه‌شون سمت طراحی‌های شلوغ و پیچیده میره.

اتاق تلویزیون و سالن اصلی: در مورد فضای اصطلاحا تی‌-وی رووم که با فارسی سخت میشه اتاق تلویزیون ما بدنبال ایجاد یک تمایز بصری به نسبت با سالن اصلی بودیم چون همون‌طوری که توی عکس مشاهده می‌نمایید این فضا به صورت یک فضای کناره در سالن اصلی قرار دارد که تیم طراحی تصمیم گرفت با ایجاد تمایز در دیوار این بخش، اتاق تلویزیون رو از سالن اصلی و پذیرایی منفک نماید تا در دید ناظر این فضا با فضای دیگر قابل جدا سازی باشد.

سقف و دیوارها: در مورد پوشش و رنگ دیوارها و سقف نظر تیم طراح به همراه کارفرما بر این بود که از ساده‌ترین و خام‌ترین طرح و رنگ‌ها استفاده بشود. برای همین طرح سقف کاذب سالن‌ها،‌ اتاق تلویزیون، آشپزخانه و خواب‌ها بر اساس الگوهای طراحی ساده طراحی و اجرا گردیده و رنگ دیوارها هم از رنگ سفید نیمه مات پوشش داده شده. این سادگی در طرح و رنگ نیز یک علت اساسی داشت و اون هم ایجاد فضاهای باز و بزرگ با دید وسیع بود تا در ذهن مصرف کننده فضا از آنچه در سند یا مدارک اصلی ساختمان بیان شده بزرگتر به چشم بیاید.